دکتر یونس مرادی
پزشک عمومی
این مقاله تایید شده است اما تنها جنبه اطلاع رسانی دارد.
✚ هشدار: تجويز و تعيين دوز دارو به عهده پزشک معالج می باشد و مجله سلامت هيچگونه مسئوليتی در خصوص مصرف خودسرانه دارو ندارد.

اینترفرون بتا

interferon beta 1a
نام های تجاری اینترفرون بتا :
avonex, cinnovex , rebif
لیست کامل اطلاعات دارویی اینترفرون بتا

اینترفرون بتا

  • نام لاتین: interferon beta 1a
  • نام فارسی: اینترفرون بتا
  • مصرف در حاملگی: C
  • گروه درمانی – دارویی: گلیکوپروتئین نوترکیب‌، ضد مالتیپل اسکلروز، تنظیم‌گر سیستم ایمنی

اشکال دارویی:

Inj: 30mcg/vial (6million U), 12million U/ml (0.5, 1ml


فارماکوکینتیک – دینامیک ، مکانسیم اثر:

این اینترفرون یک گلیکوپروتئین حاوی ١۶۶ آمینواسید است که از سلول‌های تخمدان خوکچه هندی که ژن اینترفرون بتای انسانی به داخل آن تلقیح شده است به دست می‌آید ترتیب آمینواسیدهای آن درست مشابه اینترفرون تولید شده در بدن انسان است‌.

دارای اثر ضد ویروسی‌، ضد تکثیری و تنظیم‌گر ایمنی است مکانیسم اثر آن در بیماری MS هنوز شناخته شده است با این همه مشخص شده است‌که اتصال اینترفرون بتا به گیرنده‌های آن سبب آغاز مجموعه‌ای از رخدادهای سلولـی مـی‌شود که محصولات سلولی گوناگون را تولید کرده و عملکردهای زیستی گوناگون

سلول را سبب می‌شود شاخص‌های پاسخ زیستی به دارو ١٢ ساعت پس از تزریق شروع به افزایش‌کرده و تا ۴ روز بعد بالا می‌مانند. حداکثر پاسخ زیستی به دارو ۴٨ ساعت پس از تزریق دارو است نیمه‌ عمر دارو به دنبال تزریق عضلانی ١٠ ساعت و به دنبال تزریق زیرجلدی ٨.۶ ساعت است‌. اوج غلظت سرمی حاصل از تزریق ۶٠ میکروگرم اینترفرون بتا از راه عضلانی و زیرجلدی به ترتیب ۴۵ و ٣٠ واحد در میلی‌لیتر است‌.


مصرف برحسب اندیکاسیون:

بیماری مالتیپل اسکلروزیس (MS) درمان انواع عودکننده بیماری و به منظورکاهش تعداد مورد عود و جلوگیری از پیشرفت بیماری و تاخیر در بروز ناتوانی‌های حرکتی‌.


تداخلات مهم:

دارویی‌:

  • در صورت هم زمان مصرف کردن با داروهای سرکوبگر مغز استخوان احتباط شود.

آزمایشگاهی‌:

  • ممکن است سبب افزایش بیلی‌روبین‌، ALT , AST‌ و تعداد ائوزینوفیل‌ها شود. مـی‌توانـد سطح هموگلوبین‌، هماتوکریت و تعدادگلبول‌های سفید و پلاکت‌ها را کاهش دهد. این دارو می‌تواند موجب تغییر در نتیجه آزمون‌های عملکرد تیروئیدی شود.

موارد منع مصرف و احتیاط:

در بیماران دارای مشکلات تشنجی با احتیاط مصرف شود.


عوارض جانبی:

شایع‌ترین‌: ضعف و ناتوانی‌، سرگیجه‌، تب‌، سردرد، درد، اختلال خواب‌، اختلال بینایی‌، سینوزیت‌، دل‌ درد، اسهال‌، دیس ‌پیسی‌، تهوع‌، لنفادنوپاتی‌، درد ماهیچه‌ای‌، عفونت دستگاه تنفسی فوقانی‌، لرز، علایم شـبه سرماخوردگی‌، عفونت‌.

مهم‌ترین‌: تشنج تـمایل بـه خودکشی‌، لکـوپنی‌، پـان‌سیتوپنی‌، تـرومبوسیتوپنی‌، آنـافیلاکسـی و سـایر واکنش‌های حساسیتی شدید

سایر عوارض‌: اختلال هماهنگی‌، آتاکسی‌، افسردگی‌، ضعف و رخوت‌، هیپرتونی‌، اختلال تکلم‌، سنکوپ‌، درد قفسه سینه‌، وازودیلاتاسیون‌، کاهش شنوایی‌، اوتیت میانی‌، بی‌اشتهایی‌، خشکی دهـان‌، تکـرر ادرار، کیست تخمدان‌، بی‌اختیاری ادرار، واژینیت‌، کم‌خونی‌، هپاتیت خودایـمن‌، بـیلی‌روبینمی‌، آسـیب کـبدی‌، هپاتیت‌، هیپرتیروئیدی‌، درد مفاصل‌، گرفتگی ماهیچه‌ها، تنگی نفس‌، ریزش مو، کـبودشدگـی (‌در مـحل تزریق‌)‌، واکنشهای محل تزریق، کهیر، خال‌، عفونتهای هرپس(‌تبخال‌)‌، زونا، آنتی‌بادی های خنثی‌کننده


مصرف در بارداری و شیر دهی:

در صورت برو‌ز بارداری دارو قطع شود . ترشح دارو به داخل شیر مادر مشخص نشده است‌.


مسمومیت و درمان:

موردی گزارش نشده است‌.


توجهات پزشکی – پرستاری ، آموزش بیمار – خانواده:

  • پیش از آغاز درمان و در طول آن باید این آزمایش‌ها انجام شود: شمارش‌کامل سـلول‌های خونی و افتراق آن‌، تعداد پلاکت‌ها، بیوشیمی خون‌، آزمون‌های عملکردی کبدی‌.
  • در صورت بروز علایم شبیه سرماخوردگی می‌توان از مسکن‌ها استفاده کرد.
  • بیمار را از نظر عوارض قلبی نظیر آنژین قلبی‌، نارسایی قلبی و آریتمی پایش‌کنید.
  • ایمنی وکارایی دارو در بیماران زیر ١٨ سال اثـبات نشـده است‌.
  • انـجام آزمون عملکرد تیروئید هر ۶ ماه یک بار در بیماران دارای سابقه بیماری تیروئید یا موارد مشکوک و مستعد توصیه شود.
  • رابطه بین سینووکس و تشنج وجود ندارد ولی در بیماران مستعد تشنج با احتیاط مصرف شود.
  • در صورت بروز افسردگـی پیشرفته یا علایم روانی خطرناک دیگر قطع دارو را باید در نظر داشت‌.
  • اثر و عوارض سینووکس با آوونکس تفاوت قابل توجهی تا این لحظه نشان نـداده است‌.
  • از تکـان دادن ویال هنگام آماده‌سازی خودداری شود.
  • این دارو درمان قطعی MS نیست‌.
  • بـیمار بـاید از تعویض نوع دارو بدون اطلاع یا دستور پزشک خودداری شود.
  • در صورت بروز عـلایم افسـردگی یـا تمایل به خودکشی باید شرایط را بی‌درنگ به پزشک گزارش دهد.
  • بیماران زن باید از آثار سقط ‌آوری دارو مطلع باشند.