- نام لاتین: mesalamine
- نام فارسی: مسالامین
- مصرف در حاملگی: B
- گروه درمانی – دارویی: سالیسیلات، ضدالتهاب
اشکال دارویی:
E. C Tab: 250mg, 400mg, 500mg
SR Tab: 250m, 500mg
Enema: 4g/100mL
Supp: 500mg
Granule: 1g/sachet
فارماکوکینتیک – دینامیک ، مکانسیم اثر:
داروی ضدالتـهاب با مکانیسم نامعلوم، تولید سولفاپیریدون و مسالامین از سولفاسالازین توسط باکتریهای روده، جذب ناچیز در تجویز به شکل شیاف یا سوسپانسیون تنقیه و به صورت قرصهای خوراکی دارای جذب ٢٨ درصد از هر روز، دارای متابولیت ان – استیل ده آمینوسالیسیلیک اسید، نیمه عمر حذف دارو حدود ١ ساعت و نیمه عمر متابولیت آن تا ١. ساعت. دفع پس از مصرف مقعدی با مدفوع و خوراکی از راهکلیه.
مصرف برحسب اندیکاسیون:
کنترل مراحل حاد کولیت اولسراتیو خفیف تا متوسط و درگیری کولونی بیماری کرون و حفظ مرحله فروکش بیماری
تداخلات مهم:
دارویی: موردی ذکر نشده
ازمایشگاهی: افزایش ASt , ALT , ALKP و cr سرم و آمیلاز، لیپاز، GGTP و LDH افزایش بدون علامت آنزیمهای کبدی طی مصرف مداوم یا قطع مصرف دارو.
موارد منع مصرف و احتیاط:
- حساسیت به دارو یا ترکیبات موجود در آن یا سالیسیلاتها
- اختلال عملکرد کلیوی
عوارض جانبی:
شایعترین: آنافیلاکسی، پان کولیت
مهمترین: آنافیلاکسـی
سایر عوارض: سردرد، گیجی، خستگی، کسالت، آستنی، سرماخوردگی، اضطراب، افسردگی، هیپراستزی و نوروپاتی محیطی، سندرم گیلنباره، پاراستزی، لرزش، درد شکمی، کـرامپ، نـاخوشی، نـفخ، اســهال، درد مقعد، تهوع، استفراغ، یبوست، سینوزیت، تشدید آسم، خسخس سینه، راش،کهیر، خارش، خشکی پوست، پسوریازیس، اگزما، بیماری ناخن، حساسیت به نور، ریزش مو، تب، درد مفاصل، درد سینه، درد عضلانی،
کمردرد، قطع قاعدگـی، منوراژی، دیزوری، هماچوری، فوریت ادراری، میگرن، تپش قلب، گشادی عروق، میوکاردیت کشنده، غیرطبیعیشدن امواج T ،گاستریت، افزایش اشتها، بیاشتهایی، کولهسیستیت، زخمهای دهانی و زخم معده، زخم دوازدهه، اسهال خونی، زخـم مـری، خونریزی از مـقعد، مدفوع غـیرطبیعی، خونریزی گوارشی، اختلال بلع، دلپیچه
مصرف در بارداری و شیر دهی:
مصرف در بارداری فقط در صورت لزوم، عبور از سد جفتی، وجود مسالامین و متابولیت آن در شیر زنان، تجویز با احتیاط در زنان شیرده.
مسمومیت و درمان:
علایم: وزوز گوش، سرگیجه، سردرد، گیجی، بیخوابی، تعریق، تهویه زیاد، استفراغ و اسهـال در حالت شدید، عدم تعادل الکترولیتی و PH خون، هیپرترمی، دهیدراتاسیون
درمان: القای استفراغ، شستشوی معده، تجویز مایعات وریدی.
توجهات پزشکی – پرستاری ، آموزش بیمار – خانواده:
- احتمال بروز اثرات دارو طی سه تا بیست و یک روز ولی از راه درمان سه تا شش هفته بسـته بـه عـلایم و یـافتههای سیگموئیدوسکوپی؛
- مصرف قرص قبل از غذا و زمان خواب؛
- انما در شبها و حداقل ٨ ساعت بماند.
- تخلیه روده بلافاصله قبل از تجویز فرم رکتال؛
- احتمال عود بیماری با قطع ناگهانی درمان؛
- پرهیز از جویدن یا شکستن قرصها؛
- آموزش شیوه صحیح مصرف سوسپانسیون مقعدی