ما چند نمونه مولکول قندی متفاوت داریم. برای نمونه گلوکز و فروکتوز. عکسالعمل افراد به مواد غذایی پرکالری مانند شیرینی بعد از مصرف گلوکز و فروکتوز متفاوت است. تحقیقات نشان میدهد افرادی که نوشیدنی فروکتوزی مصرف کرده باشند نسبت به آنهایی که نوشیدنی آنها حاوی مواد قندی گلوکزی بود، احساس گرسنگی بیشتر و همچنین تمایل بیشتر به خوردن دارند. به عبارت دیگر با مصرف گلوکز پیامی که از مغز صادر میشود کاملا منطقی است و به شما میگوید خوردن کافی است زیرا شکم شما پر شده است. اما با مصرف فروکتوز این پیام صادر میشود که همچنان به خوردن ادامه دهید. و این دقیقا همان دلیلی است که موجب میشود ما با مصرف برخی مواد غذایی شیرین نه تنها سیر نشویم بلکه دچار گرسنگی کاذب نیز شده و دلمان وعدههای بیشتری بخواهد. گلوکز توسط غده پانکراس یا لوزالمعده دریافت میشود که با افزایش ترشح انسولین به آن جواب میدهد تا در شما احساس رضایت و سیری ایجاد کند و غذا برای شما کمتر دلپذیر و جذاب به نظر آید. اما فروکتوز توسط کبد جذب میشود که هیچکدام از اثرات گفته شده را به همراه نخواهد داشت.
و از آنجایی که شما نمیتوانید شیوهی برخورد بدن با فروکتوز را تغییر دهید در قدم اول بهترین کار این است تا از خوردن بیش از حد آن خودداری کنید. به یاد داشته باشید ما در حال صحبت درباره فروکتوز افزوده شده به مواد غذایی فرآوری شده مانند انواع شیرینی و نوشابهها هستیم. منابع واقعی فروکتوز یعنی میوهها کاملا سالم و خوب هستند زیرا مقدار فروکتوزی که با خوردن میوهها دریافت میکنید بسیار کم است و در عینحال همراه با آن مقادیر بسیار خوبی از فیبر نیز دریافت میکنید که سبب کند شدن روند پردازش قند دریافتی میشود.
حالا که ما صحبت درباره نه مواد قندی طبیعی بلکه مواد قندی افزودنی میکنیم بد نیست به نکات دیگری نیز اشاره کنیم. بهطور مثال این مورد که مصرف زیاد مواد قندی و شیرین، جذب پروتئین و مواد غذایی را متوقف و منجر به سوءتغذیه و حتی اختلال در رشد مغز میشود یا این مورد که مصرف زیاد مواد قندی باعث بروز بیماریهایی از قبیل چاقی، افزایش فشار خون و دیابت میشود. یا مصرف بیش از اندازه مواد قندی در بلندمدت میتواند تهدیدی علیه توانمندیهای ذهنی و کاهش قدرت یادگیری و حافظه باشد. نتایج تحقیقات به همین جا ختم نمیشود. ارتباط میان ضعف حافظه، ناهنجاریهای یادگیری و افسردگی با مصرف بیش از حد قند، بروز چاقی مفرط و کاهش عامل نوروتروفیک در مغز میشود. که این آخری به معنی کاهش قدرت مغز برای یادگیری است. در کل باید بگوییم محققان بعد از تحقیقات فراوان به این نتیجه رسیدهاند که فرهنگ غذایی افراد میتواند تاثیر بسیار زیادی بر یادگیری و تواناییهای ذهنی داشته باشد.
این مسائل ممکن است در کودکان نیز با شدت بیشتری وجود داشته باشد. پزشکان میگویند نیم ساعت پس از خوردن یک ماده ی شیرین، کالرى آن به سرعت مىشکند و گلوکز خون کودک بالا مىرود. اگرچه ماهیچهها و دیگر بافت هاى چربى آن را براى استفادههای بعدی ذخیره مىکنند، ولی بافت مغز نمىتواند این کار را انجام دهد. سه ساعت پس از خوردن مواد قندى، گلوکز خون پایین آمده و شروع به آزاد کردن هورمونهاى استرسزا مىکند. کودکانى که دچار اختلال کم توجهى (ADD) و اختلال بیشفعالى (ADHD) هستند کمتر قادرند با تأثیرات غذاى شیرین مقابله کنند، بنابراین فعالیت جسمی آنها افزایش مىیابد که این فعالیت در اثر پایین آمدن گلوکز خون و تلاش براى به کار انداختن مغز است.
اما آیا این به معنی این است که ما نباید مواد قندی مصرف کنیم؟
از گلوکز به عنوان عامل سوخت مغز نام میبرند. چرا که سوخت و ساز بدن از کربوهیدراتها و مواد قندی تامین میشود. با توجه به اینکه مغز انسان فقط از گلوکز برای تغذیه خود استفاده میکند، میتوان گفت: مصرف مواد قندی در صبح توان حافظه را افزایش میدهد. همچنین نوشیدن یک لیوان نوشیدنی شیرین باعث افزایش حافظه کوتاه مدت میشود. به همین خاطر پزشکان تغذیه توصیه میکنند بهتر است در صبحانه حتما مواد قندی گنجانده شوند. چرا که با تغذیه مغز از طریق گلوکز؛ قدرت حافظه، یادگیری و تمرکز فرد بیشتر میشود.
از طرفی کمبود مواد قندی در بدن هشدارهایی به همراه دارد. هشدارهایی مانند کاهش و افت توان جسمی، خستگی، بیحوصلگی، افسردگی، کاهش توان یادگیری، کاهش قدرت حافظه و قدرت تمرکز، کاهش مقاومت در مقابل عوامل بیماریزا و افزایش ابتلا به بیماریهای گوناگون. به همین خاطر است که همه میگویند صبحانه را فراموش نکنید چون به عنوان وعدهای که حاوی بیشترین مواد قندی است، میتواند وعدهی اصلی غذایی شما در طول روز به حساب بیاید. صبحانه در بهبود حافظه کوتاه مدت و افزایش توجه نقش پررنگی دارد. برای مثال دانشآموزانی که صبحانه میخورند عملکرد بهتری نسبت به آنهایی که صبحانه را حذف می کنند؛ دارند.
محققان درباره شکلات تلخ نیز ایدهی جالبی دارند. آنها درباره شکلات تلخ میگویند خواص آنتیاکسیدانی بسیار عالی دارد و حاوی محرکهای طبیعی مثل کافئین است که میتواند تمرکز و قدرت توجه را بالا ببرد.
حالا نتیجه همهی این مسائل چیست؟ مگر میشود شیرینی را از سبد خانواده حذف کرد؟ خیر. اما میتوان با پیادهسازی فرهنگی غذایی مناسب و با حفظ تعادل راهوروش خوبی را در پیش گرفت. بله! به نظر میرسد اینجا هم مانند هزاران موقعیت دیگر، راز همه چیز در تعادل باشد. تعادل و خوشفکری در انتخاب مواد غذایی. جستجو برای یافتن محصولاتی که گرچه خوشمزه هستند اما در مسیر تولید خود نکات بهداشتی و سلامتی را رعایت کردهاند. هر چه در تولید مواد قندی و شیرینی، مانند شیرینیها مواد افزودنی کمتری دخیل باشد یا برای ما به عنوان مصرفکننده مسیر تولید شفافی داشته باشند، حفظ سلامت ما نیز راحتتر خواهد بود.
برند نانالی برندی جوان است که در این زمینه خوب عمل کرده است. برخورداری از فناوریهای روز دنیا، عدم استفاده از مواد افزودنی و بهرهگیری از کادری مجرب و متخصص این اعتماد را به مصرفکنندگان خود میدهد که میتوانند با حفظ اصول سلامت به مصرف این شیرینیهای خوشمزه بپردازند. محصولاتی که بستهبندی مناسب دارند، بنابراین به راحتی به عنوان میانوعده در مدرسه، دانشگاه و محل کار قابل استفاده هستند. همچنین باعث تزریق مواد قندی نامناسب و در حجم زیاد به بدن نمیشوند. ضمن اینکه تنوع بسیار مطلوبی دارند و پاسخگوی ذائقههای مختلف هستند.
محصولات نانالی شامل شیرینی میلفو، کوکی وانیلی، شیرینی لایهای بادامی، شیرینی مافین وانیلی و شکلاتی، شیرینی گاتا، شیرینی خرمایی، شیرینی پان شکلاتی، دانمارکی، شیرینی پروانه شکلاتی، شیرینی ژول، شیرینی کوکی شرقی که یک شیرینی فانتزی با تکههای کشمش است، شیرینی نازک کنجدی با طعم هل و زنجبیل، شیرینی شایا پرتقالی (مارمالاد پرتقال طبیعی با طعم باورنکردنی از شکلات)، کیک کرهای صبحانه و عصرانه، شیرینی پان زردآلو با زردآلوی طبیعی و یک بسته ششتایی مافین میشوند. شما میتوانید این محصولات را در سوپرمارکتهای متعبر، فروشگاههای زنجیرهای و قنادی ناتلی بیابید.