تهیه غذای سازمانی برای بسیاری از مجموعهها و کسبوکارها یک اصل اساسی است. بسیاری از شرکتهای بزرگ دنیا تأمین ناهار کارکنان را یکی از وظایف اصلی خود میدانند.
در ایران هم برخی شرکتها خود را مکلف میدانند تا غذای کارکنان را تأمین کنند. حق ناهار در قانون کار جزء خط مشیهای تعیینشده برای بسیاری از شرکتهاست و کارفرمایان موظف هستند تا با تهیه غذای سالم و گرم باعث بهرهوری بیشتر کارمندان شوند.
ما در این مقاله میخواهیم درباره حق ناهار در قانون کار و نکتههای مهم آن صحبت کنیم.
حق ناهار چیست؟
در تمام کشورهای دنیا قانونی برای کارفرمایان وضع شده است که آنها را مکلف میکند تا برای کارکنانی که بیشترین زمان خود را صرف پیشرفت کسبوکار کارفرما میکنند و فرصت لازم جهت پخت یا تهیه غذا ندارند، غذای سالم و گرم تهیه کنند.
تهیه ناهار باکیفیت و سالم برای بسیاری از شرکتها تبدیل به یک اصل مهم جهت رسیدن به موفقیت شده است. بیشتر کارفرمایان از اهمیت این موضوع باخبرند، بنابراین بهترین غذاها را در منوی غذای سازمانی خود برای کارکنان تدارک میبینند. آنها میدانند که با تأمین غذای مقوی و باکیفیت میتوانند بهرهوری کارکنان خود را افزایش دهند و به موفقیتهای بیشتری برسند.
اگر قصد تهیه غذای سازمانی باکیفیت را دارید، میتوانید به وبسایت اینترنتی ناریجه به نشانی https://narijeh.com مراجعه کنید.
آیا حق ناهار اجباری است؟
هرچند حق ناهار کمک زیادی به کسبوکارها میکند و کارمندان را راضی نگه میدارد؛ اما همه کارفرمایان موظف به تأمین ناهار کارکنان نیستند. در حالت کلی تأمین ناهار را میتوان بهعنوان یک مزیت شغلی در بسیاری از کسبوکارها معرفی کرد؛ البته در برخی کسبوکارهای خاص این مزیت تبدیل به حق کارگران میشود و کارفرمایان از لحاظ قانونی باید وعده غذایی مناسبی را برای آنها تدارک ببینند.
مزیتهای شغلی را میتوان در ۲ نوع مستمر و غیرمستمر یا خاص دستهبندی کرد. مزیتهای مستمر بهصورت ماهانه و در زمان پرداخت حقوق و دستمزد برای کارکنان لحاظ میشوند. در نقطه مقابل، مزیتهای مستمر فقط برای برخی روزهای خاص مثل ماه رمضان یا عیدهای مختلف هستند.
حق ناهار جزء مزیتهای مستمر است و کارفرمایان موظف هستند تا بهصورت ماهانه مبلغی را به حساب کارکنان خود بهعنوان حق ناهار پرداخت کنند؛ البته آنها میتوانند بهجای پرداخت هزینه، ناهار سازمانی تدارک بینند..
دوباره تأکید میکنیم که این مزیت تنها در برخی شرایط خاص تبدیل به وظیفه کارفرما میشود؛ بنابراین کارمندان امکان تنظیم شکایت بر علیه کارفرمایان خود بهدلیل عدم تأمین ناهار را ندارند.
برای اینکه متوجه شوید آیا کارفرمای شما موظف به تأمین حق ناهار است یا خیر، باید قرارداد کاری خود را بررسی کنید. برخی از کارفرمایان این نکته را در قرارداد قید میکنند؛ بنابراین با مشاهده قرارداد میتوانید متوجه میزان حق ناهار خود در سال جاری شوید.
تایم ناهار در قانون کار
تایم ناهار در قانون کار در شهرها و کسبوکارهای مختلف متفاوت است. کارفرمایان در حالت عادی ۴۰ دقیقه بابت استراحت و صرف ناهار در نظر میگیرند.
تمام کارمندان موظف هستند تا ۸ ساعت در محیط کار حضور داشته باشند. آنها باید در طول هفته ۴۴ ساعت فعالیت کاری انجام دهند. تایم ناهار جزء ساعات قانونی کار بهشمار نمیآید، برای همین اگر بازه ۴۰ دقیقهای را از ۸ ساعت کار روزانه حذف کنیم، ۷ ساعت و ۲۰ دقیقه باقی میماند. این قانون درمورد تمام کارگران شیفتی و غیرشیفتی صدق میکند.
محاسبه حق ناهار
در قانون کار بهویژه ماده ۱۵۱ به محاسبه حق ناهار یا ارائه هزینه مواد غذایی اهمیت ویژهای داده میشود. درباره این ماده در قانون میخوانیم که «کارفرمایان کارگاههایی که در مدت زمانی محدود با هدف انجام فعالیتی خاص در دور از مناطق مسکونی فعال هستند، باید ۳ وعده غذای مناسب برای کارگران خود فراهم کنند. یک وعده از این غذاها باید حتماً گرم باشد.»
اگر کارگران بهصورت دائم در محل کار حضور دارند، کارفرمایان باید علاوهبر محاسبه حق ناهار، به اقتضای فصل، محل و مدت کار خوابگاهی را برای آنها در نظر بگیرند.
بهطور کلی در ۲ صورت کارفرمایان باید اقدام به محاسبه حق ناهار برای کارمندان کنند که عبارتند از:
- کارگاه فقط برای مدتی محدود و برای انجام کار خاصی مثل راهسازی دایر شده باشد.
- محل کار کارکنان دور از مناطق مسکونی باشد.
هزینه غذا در فیش حقوقی
ممکن است این سؤال برای شما پیش بیاید که آیا هزینه غذا در فیش حقوقی ثبت میشود؟ پاسخ این سؤال کاملاً به کارفرما بستگی دارد. برخی کارفرمایان ترجیح میدهند که ناهار و غذای روزانه کارکنان را تأمین کنند، برای همین با یک مرکز تهیه غذای سازمانی مثل ناریجه همکاری میکنند.
برخی دیگر نیز تمایل دارند تا هزینه غذای کارکنان را به آنها بپردازند، بنابراین مبلغی اضافه را در فیش حقوقی آنها در نظر میگیرند.
مزیت های حق ناهار برای کارکنان چیست؟
هرچند تدارک ناهار یک وظیفه نیست؛ اما مزیتهایی دارد. کارکنان و کارمندان ساعاتی طولانی در طی روز مشغول به کار و فعالیت هستند، بنابراین فرصت کافی جهت پخت غذای مناسب ندارند. آنها همچنین بهدلیل تمرکز روی کار شاید فرصت کافی برای تأمین مواد مغذی لازم برای بدن خود را نداشته باشند.
اگر این شرایط همینطور ادامه پیدا کند، بدن آنها ضعیفتر میشود و بهرهوریشان به حداقل میرسد. در این صورت کارها را با دقت کافی انجام نمیدهند یا سرعت لازم جهت انجام پروژهها را ندارند. با این شرایط ضربهای بزرگ به کسب وکارها وارد خواهد شد.
کارفرمایان میتوانند با تأمین ناهار و حتی میوه و خوراکیهای مفید برای کارکنان بخش زیادی از انرژی موردنیاز روزانه آنها را تأمین کنند.
کارکنان نیز با تأمین غذای روزانه دلسوزی بیشتری جهت انجام پروژهها نشان میدهند و پروژهها را با دقت کافی به اتمام میرسانند.
حق ناهار در قانون کار، موضوعی مهم برای تمام کارمندان و کارفرمایان
حق ناهار در قانون کار موضوعی مهم برای تمام کارمندان و کارفرمایان است. کارفرمایان با تأمین غذای روزانه کارکنان به پیشرفت کسبوکار خود کمک میکنند و کارکنان نیز با تأمین ناهار دیگر دغدغهای از بابت تهیه غذا ندارند. شما میتوانید بهعنوان کارفرما از یک مجموعه تهیه غذای سازمانی حرفهای مثل ناریجه ناهار کارمندان خود را سفارش دهید و لبخند رضایت شغلی را به لبهای آنها بیاورد.
سؤالات متداول
آیا تأمین ناهار برای کارفرمایان یک وظیفه است؟
در اغلب موارد خیر، اما در صورت دوربودن محل کار از مناطق مسکونی یا برقراری کارگاه جهت انجام پروژهای خاص کارفرما موظف به تأمین ناهار است.
آیا کارفرما میتواند بهجای تأمین حق ناهار به کارمندان حقوق اضافه پرداخت کند؟
بله، امکان پرداخت حق ناهار بهصورت حقوق ماهانه برای کارمندان وجود دارد.
آیا کارمندان میتوانند برای عدم تأمین حق ناهار از کارفرما شکایت کنند؟
در اغلب موارد خیر، چون تأمین ناهار یک مزیت است، نه حق!
آیا ناهار جزء زمان کاری است؟
خیر، بازه زمانی استراحت و صرف ناهار جزء ساعات کاری به حساب نمیآید.
مزیتهای حق ناهار چیست؟
کارمندان با تأمین حق ناهار رضایت بیشتری از شغل خود دارند و با اشتیاق بیشتری بسیاری از فعالیتهای کاری را انجام میدهند. کارفرمایان نیز در کسبوکار خود رشد میکنند.