- نام لاتین: pramipexole
- نام فارسی: پرامی پکسول
- مصرف در حاملگی: C
- گروه درمانی – دارویی: آگونیست غیر ارگوتی دوپامین، ضد پارکینسون
اشکال دارویی:
قرص Tab: 0.125mg, 0.25mg, 0.5mg, 1mg, 1.5mg
فارماکوکینتیک – دینامیک ، مکانسیم اثر:
فعالیت ضد پارکینسون: تصور می‌شود این دارو گیرنده‌های دوپامین D2و D3 را در استریاتوم تحریک می‌کند. بر روی سرعت پاسخ دهی نورون‌های استریاتال تاثیر میگذارد و این عمل از طریق فعال‌سازی گیرنده‌های دوپامین در استریاتوم و ماده سیاه (سابستنشیا نیگرا) انجام میگیرد. مـاده سـیاه مـحل قرارگیری نورون هایی است‌که استطاله‌هایی به استریاتوم می‌فرستند.
جذب: به سرعت جذب می‌شود زیست فراهمی مطلق دارو بیش از %٩٠است که مطرح‌کننده جذب مناسب و متابولیسـم اندک پره سیستمیک دارو است. صرف غذا بر روی میزان جذب پرامی پکسول اثر نـدارد، امـا باعث افزایش زمان به حداکثر رسیدن سطح پلاسمایی دارو تقریباً تا یک ساعت می‌شود.
توزیع دارو وسیع است و حجم توزیع آن حدود۵٠٠ لیتر است. تقریباً %١۵دارو به پروتئین‌های پلاسمایی متصل می‌شود. در ضمن این دارو گلبول های قرمز خون نیز توزیع می‌شود. طی ٢ روز پس از مصرف دارو سطح پلاسمایی آن به حد ثابتی می‌رسد. %٩٠ دارو بدون تغییر از طریق ادرار دفع می‌شود.
مسیرهای غیرکلیوی دفع دارو در حذف آن سهم اندکی دارند هیچ متابولیتی در ادرار یا پلاسما شناسایی نشده است. توبول‌های‌کلیوی احتمالا از طریق سیستـم انتقال ارگانیک مسئول ترشح دارو هستند.
مصرف برحسب اندیکاسیون:
نوع ایدیوپاتیک بیماری پارکینسون
تداخلات مهم:
دارویی:
- مـمکن است سـایمتیدین، دیـلتیازم، کـیندین، رانـیتیدین، تـریامترن و وراپـامیل کـلیرانس پرامـی پکسول را افـزایش دهـند. در صـورت مـصرف هـم زمـان دوز پـرامـی‌پکسول را تـنظیم‌کـنید.
- آنتاگونیست های دوپامین (بوتیروفنول‌ها، کاوپرامـید، فـنوتیازین‌ها) کـارایی پرامیپکسول راکاهش دهند. پایش دقیق بیمار ضروری است.
- ممکن است پرامیپکسول باعث افزایش حداکثر مقادیر پلاسمایی لوودوپا شود. در صورت نیاز دوز لوودوپا تنظیـم‌کنید.
آزمایشگاهی: موردی گزارش نشده است.
موارد منع مصرف و احتیاط:
در بیماران دچار واکنش های افزایش حساسیت نسبت به دارو یا اجزای آن مصرف دارو مـمنوع است. در مورد بیماران دچار اختلال کلیوی نظیر بیماران سالمند در تجویز دارو احتیاط کنید، زیرا ممکن است نیاز به تنظیم دوز دارو باشد.
عوارض جانبی:
شایع‌ترین: ضعف و ناتوانی، گیجی و منگی، سرگیجه، خواب‌های آشفته، دیس‌کینزی، سندرم مسیر خارج هرمی، بی‌خوابی، افت وضعیتی فشار خون، یبوست، تروماهای اتفاقی
مهم‌ترین: فاقد عارضه جانبی مهمی است.
سایر عوارض: اکاتیژی، فراموشی، توهم، دیستونی، تب، اختلال تعادل، هذیان، هیپرتونی، هـیپوستزی، ضعف و رخوت، میوکلونوس، رفتارهای بدبینانه، اختلال خواب، خواب زیاد، اختلال تفکر، درد قفسه سینه، ادم محیطی، ادم سراسری بدن، دوبینی، رینیت، اختلال بینایی، بی‌اشتهایی، خشکی دهان، دیس‌فاژی، تهوع، ناتوانی جنسی، بی‌اختیاری ادراری، تکـرر ادرار، عفونت دستگاه ادراری، تـنگی نـفس، پـنومونی، آرتریت، بورسیت، میاستنی، گرفتگی ماهیچه‌ای، اختلالات پوستی،کاهش میل جنسی.
مصرف در بارداری و شیر دهی:
مطالعه های بر روی زنان باردار انجام نشده است. مصرف تنها در صورت لزوم و با احتیاط فـراوان انـجام شود. ظاهرشدن دارو در شیر مادر مشخص نیست. مصرف دارو در دوران شیردهی با احتیاط صورت گیرد.
مسمومیت و درمان:
پادزهر شناخته شده‌ای موجود نیست در صورت وقوع نشانه‌های تحریک CNS می‌توان از یک فنوتیازین یا داروی نورولپتیک بوتیروفنونی استفاده کرد ممکن است برای درمان مسمومیت نیاز به اقدامات حمایتی معمول مانند شستشوی معده، تجـویز مایعات داخل وریدی و پایش ECG
توجهات پزشکی – پرستاری ، آموزش بیمار – خانواده:
- در صورت نیاز به قطع مصرف دارو این امر باید طی یک دوره یک هفته‌ای صورت گیرد ممکن است به ویژه طی افزایش دوز دارو هیپوتانسیون وضعیتی رخ دهد ایش دقیق بیماری ضروری است. توجه: سندرم نورولپتیک بدخیم (افزایش درجه حرارت بدن، سفتی عـضلات، تـغییر سـطح هـوشیاری و ناپایداری اتونوم) بدون علت مشخص می‌تواند همراه باکـاهش سـریع دوز قطع یـا تـغییر درمـان ضد پارکینسون رخ دهد. دوز دارو را به تدریج تنظیم‌کنید. دوز دارو را جهت حصول حداکثر اثر درمانی به نحوی تنظیـم‌کنیدکه عوارض جانبی اصلی‌شامل دیس‌کینزی، توهمات خواب‌آلودکی و خشکی دهان ایجاد شوند.
- بی‌خطر بودن وکارایی درمان درکودکان اثبات نشده است.
- کـلیرانس دارو بـا افزایش سـن کـاهش می‌یابد زیرا در بیماران ۶۵ ساله و مسن تر نیمه‌عمر وکلیرانس به ترتیب حدود %۴٠ بـیثشر و %٣٠کـمتر می‌شوند.
- بیمار پس از خوابیدن یا نشـشن به سرعت برنخیزد، زیرا خطرافت وضعیتی فشار خون وجود دارد.
- بیمار تا زمان مشخص شدن پاسخ به دارو از رانندگی و انجام اعمال ماشینی پیچیده اجتناب‌کند.
- در صورت وجود حالت تهوع دارو را همراه با غذا مصرف کند.