قلب برای این که درست کار کند، به تأمین مداوم خون غنی از اکسیژن نیاز دارد و معمولاً این خون را از عروق خونی به نام شریان های کرونری دریافت می کند. هنگامی که یک شریان کرونر ناگهان به طور کامل مسدود می شود، اکسیژن نمی تواند خود را به ماهیچه ی قلب برساند و این اتفاق باعث حمله (سکته) قلبی یا «انفارکتوس میوکارد» می شود.

حمله ی قلبی یک وضعیت اورژانسی پزشکی است؛ زیرا بدون اکسیژن، ماهیچه ی قلب آرام آرام می میرد و ممکن است آسیبی دائمی به آن وارد شود. حملات قلبی می توانند کشنده باشند. در هر ۹ دقیقه، یک بیمار به دلیل حمله ی قلبی در بیمارستان بستری می شود.

علائم سکته قلبی چیست؟

در صورت تجربه ی هر یک از علائم زیر، ممکن است دچار حمله ی قلبی شده باشید. چنانچه علائم شدید هستند، به سرعت بدتر می شوند یا بیش از ۱۰ دقیقه طول می کشند، فوراً با اورژانس ۱۱۵ تماس بگیرید. شایع ترین علائم حمله ی قلبی عبارتند از:

  • درد قفسه ی سینه (آنژین)؛ احساس فشار یا انقباض در قفسه ی سینه و بازوها که ممکن است به فک، گردن یا کمر نیز سرایت کند.
  • احساس ناگهانی سرگیجه، ضعف، سبکی سر یا اضطراب.
  • حالت تهوع یا استفراغ.
  • سوء هاضمه یا سوزش معده.
  • تعریق یا عرق سرد.
  • تنگی نفس یا مشکل تنفسی.

زنان نیز ممکن است علائم مختلفی مانند موارد زیر را تجربه کنند:

  • تنگی نفس و به طور کلی، احساس ناخوشی
  • انقباض یا ناراحتی بازوها
  • فشار یا درد کمر

علائم سکته قلبی در هر شخص متفاوت است. بعضی از افراد نشانه های هشداردهنده ای قبل از حمله ی قلبی ندارند؛ در حالی که افراد دیگر از روزها یا هفته ها قبل از حمله، علائم آن را احساس می کنند. تقریباً از هر ۳ مرد، ۱ نفر و از هر ۱۰ زن، ۴ نفر که دچار حمله ی قلبی می شوند، اصلاً دردی در قفسه ی سینه ی خود ندارند؛ یا ممکن است این درد، بگیرد و ول کند. گاها درد قفسه سینه میتواند از علائم گرفتگی سه رگ اصلی قلب نیز باشد برای مشاهده ی دیگر علائم میتوانید به سایت دکتر افشاری متخصص قلب و عروق مراجعه کنید.

علت سکته قلبی یا حمله قلبی

علت سکته قلبی چیست؟

شایع ترین علت حمله ی قلبی، بیماری عروق کرونر قلب است. در طی این بیماری رسوبات چربی، کلسترول و مواد دیگر در دیواره های عروق کرونری (شریان هایی که اکسیژن را به قلب می رسانند) تجمع کرده و با گذشت زمان به پلاک تبدیل می شوند. این پلاک ها ممکن است در هر زمانی تجزیه شده و باعث ایجاد لخته ی خون شوند که در نهایت، شریان را مسدود می کنند. در برخی موارد، حملات قلبی علت دیگری دارند:

۱_ گرفتگی عروق کرونری (آنژین ناپایدار)

به باریک شدن غیر معمول رگ های خونی اطلاق می شود. این اتفاق می تواند جریان خون به قلب را متوقف کند.

۲_ پارگی خود به خودی عروق کرونری

یک پارگی ناگهانی در دیواره ی رگ کرونری می باشد که می تواند افرادی که عوامل خطر کمی برای بیماری قلبی دارند را نیز تحت تأثیر قرار دهد.

در اینجا، بعضی از عوامل سبک زندگی برای افزایش احتمال بیماری قلبی و تجربه ی حمله ی قلبی آورده شده است:

۳_ سیگار کشیدن

سیگار به رگ های خونی آسیب رسانده و احتمال مرگ در اثر حمله ی قلبی را ۳ برابر بیشتر می کند.

۴_ رژیم غذایی ناسالم

رژیم غذایی سرشار از چربی اشباع شده، نمک و شکر افزوده، فرد را در معرض خطر بیماری قلبی قرار می دهد.

۵_ نداشتن فعالیت جسمانی کافی

از هر ۵ استرالیایی، بیش از ۴ نفر به اندازه ی کافی از نظر جسمانی فعال نیستند.

۶_ فشار خون بالا

برای مثال، از هر ۳ استرالیایی ۱ نفر با فشار خون بالا زندگی می کند.

۷_ کلسترول بالا

مقدار بیش از اندازه ی کلسترول «بد» LDL در خون، یکی از دلایل اصلی ایجاد پلاک های چربی ای است که شریان های قلب را مسدود می کنند.

۸_ دیابت

افراد مبتلا به دیابت تا ۴ برابر بیشتر در معرض حمله ی قلبی یا سکته ی مغزی هستند.

۹_ وزن ناسالم

افرادی که دارای اضافه وزن یا چاقی هستند، احتمال بیشتری برای حمله ی قلبی دارند.

۱۰_ سلامت روان نامناسب

شرایطی مانند افسردگی می توانند خطر ابتلا به بیماری قلبی را افزایش دهند.

چه زمانی باید به پزشک مراجعه کرد؟

اگر شما یا یکی از نزدیکانتان علائم حمله ی قلبی را به صورت زیر تجربه کردید، فوراً با اورژانس ۱۱۵ تماس بگیرید:

  • علائم شدید،
  • بدتر شدن سریع آن ها،
  • طول کشیدن علائم بیش از ۱۰ دقیقه.

درمان به موقع می تواند نجات دهنده ی یک زندگی باشد. همچنین به منظور کنترل سلامت عمومی خود، آزمایش برای عوامل خطر بیماری قلبی و کمک به انجام اقداماتی جهت پیشگیری از حمله ی قلبی، به طور منظم به پزشک خود مراجعه کنید.

علت سکته قلبی یا حمله قلبی

سکته ی قلبی چگونه تشخیص داده می شود؟

اگر فکر می کنید ممکن است دچار حمله ی قلبی شده باشید، باید فوراً خود را به بیمارستان برسانید. در بیمارستان، پزشک علائم شما را ارزیابی کرده و علائم حیاتی مانند فشار خون، نبض و دمای بدن شما را بررسی می کند.

آزمایش های زیر می توانند برای شناسایی احتمال بروز حمله ی قلبی و یا آسیب ناشی از آن، کمک کننده باشند:

  • الکتروکاردیوگرام یا نوار قلب (ECG): جهت ثبت کردن سیگنال های الکتریکی که از ماهیچه ی قلب عبور می کنند؛ سیم هایی الکتریکی را روی قفسه ی سینه، بازو و پاها قرار می دهند.
  • آزمایش خون
  • عکس اشعه ی ایکس از قفسه ی سینه
  • آنژیوگرافی (کاتتریزاسیون کرونری): به منظور نشان دادن تنگ یا مسدود شدن عروق کرونری، یک مایع مخصوص را از طریق لوله ای کوچک (کاتتر) به یک رگ خونی وارد می کنند.
  • تست استرس ورزش
  • سی تی اسکن یا اسکن MRI

درمان سکته قلبی

اولین قدم در درمان حمله ی قلبی مشکوک، بازگرداندن سریع جریان خون به قلب است. سلول های عضله ی قلب به اکسیژن وابسته هستند و هر چه قلب مدت طولانی تری بدون اکسیژن باشد، آسیب دائمی و گسترده تری به آن وارد می شود.

۱_ دارو درمانی

در اکثر روش های درمانی حمله ی قلبی از داروهایی به نام داروهای ترومبولیتیک برای تجزیه و از بین بردن هر گونه لخته ی مسدود کننده ی جریان خون، استفاده می کنند. سایر داروهایی که ممکن است برای کمک به کاهش خطر یک حمله ی قلبی دیگر تجویز شود، عبارتند از:

  • داروهایی مانند آسپرین، داروهای ضد انعقاد (رقیق کننده ی خون) و ضد پلاکت که فعالیت لخته شدن خون را کاهش می دهند.
  • داروهای کاهش فشار خون (به عنوان مثال، مهارکننده های ACE و مسدود کننده های گیرنده ی آنژیوتانسین II).
  • مسدود کننده های بتا برای کاهش ضربان قلب.

۲_ جراحی

عمل های جراحی مانند موارد زیر، می توانند به بازگرداندن جریان خون به قلب کمک کنند:

  • آنژیوپلاستی عروق کرونری: یک روش درمانی است که در آن، شریان کرونری از داخل باز می شود. برای این کار، یک بالون مخصوص را از طریق کشاله ی ران یا مچ دست وارد بدن می کنند.
  • جراحی بای پس (جراحی بای پس عروق کرونر CABG): این روش شامل ایجاد یک مسیر جدید و هدایت مجدد خون برای بای پس (دور زدن) انسداد در شریان کرونر است و جریان خون به قلب را بهبود می بخشد.

چگونه می توان از سکته قلبی پیشگیری کرد؟

بهترین راه برای کاهش خطر حمله ی قلبی، ایجاد تغییرات مثبت در شیوه ی زندگی است. چندین راه برای بهبود بخشیدن سلامت قلب وجود دارد که عبارتند از:

  • ترک سیگار
  • رعایت یک رژیم غذایی سالم
  • مراجعه به پزشک جهت کنترل کلسترول و فشار خون
  • فعالیت جسمانی و ورزش منظم
  • حفظ وزن سالم
  • نوشیدن الکل در حد اعتدال
  • کم کردن استرس و مراقبت از سلامت روان خود.

عوامل خطر دیگری مانند سن، جنسیت، قومیت و سابقه ی خانوادگی نیز وجود دارد که اختیار آن ها دست فرد نیست. در صورت داشتن هر گونه نگرانی در مورد عوامل خطر خود و راه های کاهش دادن آن ها، با پزشک خود صحبت کنید.

نظر خود را بیان کنید