جوش یکی از مشکلات پوستی شایع می باشد که در آن منافذ پوست، مسدود می شوند. انسداد منافذ باعث ظاهر شدن جوش های سرسیاه، سرسفید و دیگر انواع جوش پوستی می شود. جوش یا آکنه ها برجستگی های پوستی چرکی و گاهاً دردناک هستند. اصطلاح پزشکی جوش، آکنه وولگاریس می باشد.
انواع جوش
چندین نوع جوش وجود دارد که شامل موارد زیر می شوند:
- آکنه قارچی (فولیکولیت پیتروسپوروم): جوش قارچی زمانی رخ می دهد که مخمرها در فولیکول های مو تجمع پیدا می کنند. این جوش ها می توانند ملتهب و خارش دار باشند.
- جوش کیستیک: جوش کیستیک باعث بروز جوش ها و ندول های چرکی عمیق می شود. این جوش ها می توانند از خود اُسکار یا جای جوش به جا بگذارند.
- جوش هورمونی: جوش هورمونی در بزرگسالانی رخ می دهد که تولید بیش از حد سبوم باعث مسدود شدن منافذ پوستی آنها می شود.
- جوش ندولار: جوش ندولار، نوع شدید جوش یا آکنه می باشد که باعث بروز جوش های حساس و ندولار در زیر پوست می شود.
- جوش های دست: اگر جوش روی دست را به حال خود بگذارید و آن ناحیه را مرتب تمیز کنید، معمولاً خود به خود از بین می رود. اما اگر جوش بیش از چند هفته طول کشید، درد یا ترشح داشت، به پزشک مراجعه کنید.
تمام این جوش ها می توانند اعتماد به نفس شما را تحت تأثیر قرار دهند و هر دو نوع جوش ندولار و کیستیک می توانند منجر به آسیب پوستی دائمی به شکل زخم شوند. بهتر است هرچه زودتر به پزشک مراجعه کنید تا بتواند گزینه های درمانی مناسب را به شما ارائه دهد.
چه کسانی دچار جوش پوست می شوند؟
معمولاً تمام افراد تا حدودی در زندگی خود دچار جوش پوست می شوند. جوش زدن در میان نوجوانان و جوانان که تحت تغییرات هورمونی قرار دارند، شایع تر است، اما جوش می تواند در بزرگسالی نیز رخ دهد. جوش بزرگسالی در میان خانمها شایع تر است. اگر سابقه ی خانوادگی جوش زدن دارید، ممکن است بیشتر مستعد آن باشید.
در چه نقاطی از بدن ممکن است جوش بزنم؟
شایع ترین نقاطی که ممکن است جوش بزنید، نواحی زیر هستند:
- صورت
- پیشانی
- دست ها
- قفسه سینه
- شانه ها
- بالای کمر
غدد چربی در تمام بدن شما وجود دارند. جوش ها بیشتر در نقاطی ظاهر می شوند که بیشترین مقدار غدد چربی را داشته باشد.
علت ایجاد جوش چیست ؟
فولیکول ها یا منافذ موی مسدود موجب بروز جوش می شوند. فولیکول های مو، لوله های کوچکی هستند که شاخه های موهای شما را نگه می دارند. چندین غدد وجود دارد که درون فولیکول های مو تخلیه می شوند.
زمانی که ماده ی درون فولیکول های مو بیش از حد باشد، انسداد رخ می دهد. منافذ شما با مواد زیر مسدود می شوند:
- سبوم
- باکتری
- سلول های پوستی مرده
زمانی که منافذ مسدود می شوند، مواد خاصی فولیکول های مو را پر می کنند و موجب بروز جوش می شوند. این امر باعث بروز التهاب می شود و شما ممکن است مقداری درد و ورم را احساس کنید. همچنین ممکن است التهاب را به صورت تغییر رنگ در اطراف جوش مشاهده کنید.
جوش هورمونی
جوش تا حد زیادی یک مشکل هورمونی است که توسط هورمون های آندروژن یا تستوسترون تحریک می شود. این هورمون در طول دوران نوجوانی و سنین جوانی فعال می شود. شما همچنین در دوران عادت ماهانه خود بر اثر فعالیت هورمونی ممکن است متوجه جوش یا آکنه شوید. حساسیت به این هورمون در کنار باکتری در پوست و مواد آزاد شده از غدد بدن می تواند منجر به جوش زدن شود.
جوش های روی دست
جوش ها یا برجستگی های شبیه به جوش روی انگشتان به دلایل زیادی می توانند تشکیل شوند. علل احتمالی جوش روی دست شامل موی زیر پوستی، درماتیت آتوپیک، زگیل و غیره می شوند. درمان ممکن است بستگی به علت جوش داشته باشد.
از آنجا که دستها تقریباً در استفاده مداوم هستند، در تماس منظم با باکتری ها و دیگر موادی قرار دارند که باعث تشکیل برجستگی های جوش مانند و دیگر مشکلات پوستی می شوند. همان طور که گفته شد، جوش ها اکثراً در صورت، قفسه سینه و کمر ظاهر می شوند.
برجستگی های شبیه به جوش روی انگشت ها ایجاد می شوند. یک برجستگی روی انگشت ممکن است به علت کیست، زگیل یا نیش حشره باشد.
پماد موضعی برای درمان جوش
شما می توانید این پماد ها را مانند یک لوسیون یا مرطوب کننده روی پوست خود استعمال کنید. این پماد ها شامل محصولاتی می شوند که حاوی یک یا چند ماده ی زیر هستند:
- بنزوئیل پروکساید
- سالیسیلیک اسید
- آزلائیک اسید
- رتینوئید (مشتقات ویتامین A)
- آنتی بیوتیک ها
داروهای خوراکی برای درمان جوش
داروهای خوراکی جوش، قرص هایی هستند که برای پاکسازی جوش به صورت خوراکی مصرف می کنید. انواع داروهای خوراکی جوش شامل موارد زیر می شوند:
- آنتی بیوتیک ها: آنتی بیوتیک ها جوش های ناشی از باکتری را درمان می کنند. آنتی بیوتیک های رایج برای درمان جوش شامل تتراسایکلین، مینوسایکلین و داکسی سایکلین می شوند. این داروها برای درمان جوش متوسط تا شدید بهترین هستند.
- ایزوترتینوئین: (آمینو استیم، کلاراویس و سوترت): ایزوترتینوئین یک رتینوئید خوراکی است که اندازه ی غدد چربی را کوچک می کند.
- داروهای ضد بارداری: گاهی مصرف داروهای ضدبارداری خاصی می تواند به زنان و افراد دارای جوش کمک کند. انجمن غذا و داروی آمریکا چندین نوع داروی کنترل بارداری را برای درمان آکنه تأیید کرد. برخی از نام های تجاری این داروها شامل استروستپ، بیاز، تری سایکلین و یاز می شوند. این قرص ها حاوی ترکیبی از استروژن و پروژسترون هستند.
- هورمون درمانی: هورمون درمانی برای درمان جوش یا آکنه مفید است. به ویژه اگر این جوش ها در دوران قاعدگی یا پریودهای نامنظم بر اثر هورمون آندروژن زیاد ایجاد می شوند. هورمون درمانی از استروژن و پروژسترون با دوز پایین (قرص های ضدبارداری) یا دارویی به نام اسپیرونولاکتون استفاده می کند تا اثر هورمون های خاصی را مسدود کند.
سایر درمان جوش یا آکنه
اگر داروهای خوراکی یا موضعی برای درمان جوش یا آکنه به خوبی عمل نکنند یا جای جوش شما باقی مانده، پزشک ممکن است انواع متفاوتی از درمان های جوش را برای پاکسازی پوست شما توصیه کند که عبارتند از:
- استروئیدها: استروئیدها می توانند جوش شدید را با تزریق به ندول های بزرگ درمان کنند و التهاب را کاهش دهند.
- لیزر ها: لیزر ها و نوردرمانی می توانند جای جوش ها را درمان کنند. لیزر جای جوش توسط دکتر نابت تاجمیر ریاحی انجام می گردد به کلاژن زیر پوست حرارت می رساند که این نوع درمان به واکنش بهبود زخم بدن شما بستگی دارد تا کلاژن جدید و سالم بسازد و رشد سلول های جدید را تحریک می کند.
- لایه بردارهای شیمیایی: این درمان از مواد شیمیایی خاصی برای از بین بردن لایه ی بالایی پوست قدیمی استفاده می کند. بعد از برداشتن لایه بالای پوست، پوست جدید صاف تر می شود و می تواند اسکارهای ناشی از جوش یا آکنه را کاهش دهد.
درمان خانگی جوش یا آکنه
اگر جوش یا آکنه دارید، می توانید در خانه از روتین های مراقبت پوست برای کمک به از بین رفتن جوش های خود استفاده کنید:
- پوست خود را روزانه حداقل یکبار با آب گرم و یک شوینده ملایم بشویید. شوینده ها، محصولات مراقبت پوستی بدون نسخه ای هستند که به پاکسازی پوست شما کمک می کنند.
- بعد از ورزش یا تعریق، پوست خود را بشویید.
- از محصولاتی مانند الکل، تونرها و لایه بردارها که پوست را تحریک می کنند، خودداری کنید.
- آرایش خود را در پایان روز یا قبل از رفتن به رختخواب پاک کنید.
- بعد از شستشو، از یک مرطوب کننده ی بدون روغن استفاده کنید.
- از ترکاندن یا فشار دادن جوش یا آکنه خود خودداری کنید. اجازه دهید پوستتان به طور طبیعی بهبود پیدا کند تا از تشکیل زخم جلوگیری کنید.
اگر مراقبت های پوستی خانگی برای درمان جوش مؤثر نباشند، به پزشک مراجعه کنید.